ท่านหมอมุ้งมิ้ง ตอนที่ 6

#คัทซีน ท่านหมอมุ้งมิ้ง ตอนที่ 6: ยิ่งดูยิ่งหยุดยิ้มไม่ได้! อิจน้องเถียนหนักมาก! ขณะที่พระเอกมาดขรึมออกอาการแบบไม่รู้ตัว พระรองก็มาชัดเจนเกินไปอีก มีเเต่เทอเท่านั้นที่ไม่รู้อะไรบ้างเลย!!!

ทั้งพระเอกและพระรองต่างก็ร้อนใจค้นหาเถียนชีไปทั่วจวน ทันใดนั้นเอง! พี่เหิงกับอาเจิงก็เห็นคนร้ายชุดดำโยนน้องเถียนลงสระน้ำพอดี! อาเจิงจะช่วยแต่ก็ไม่ทัน เพราะอิพี่เหิงกระโดดลงไปช่วยตัดหน้าซะก่อน อาเจิงรีบตามมาดูน้องเถียนที่หมดสติ เป็นห่วง ถ้ามีคนรู้ว่าพี่เหิงเป็นพระเอกขี่ม้ามาช่วยเถียนชีละก็ ข่าวลือไม่ดีจะต้องตามมาอีกเเน่นอน (รู้ค่ะว่าห่วง เเต่เพิ่งต้นเรื่อง เก็บอาการนิดนึงนะคะพี่ ทั้งข่าวสายวาย ไหนจะคนร้ายในที่มืด ใจเยนๆนะคะ😒) พี่เหิงจึงฝากอาเจิงดูเเลนางก่อนจะหลบไปเปลี่ยนชุด น้องเถียนลืมตาขึ้นมาถามว่า เจิงช่วยเราเหรอ? อาเจิงปฏิเสธ
พี่เหิงกลับมาเปลี่ยนชุดที่ห้อง พ่อบ้านมารายงานว่าพบเถียนชี พี่แกบอกว่ารู้อยู่เเล้ว พ่อบ้านเหลือบไปเห็นเสื้อผ้าเปียกๆแขวนอยู่ เลยรู้ว่าพี่เหิงเป็นคนช่วยเถียนชี เริ่มโวยวายที่พี่เหิงลดตัวลงไปช่วยหมอเล็กๆคนเดียว บ่าวเต็มจวนทำไมไม่เรียก ก่อนจะออกอาการน้อยใจ หากข้ากับหมอเถียนตกอยู่ในอันตรายพร้อมกัน ท่านจะเลือกช่วยใคร! พี่เหิงหงุดหงิด ก็พี่เป็นพระเอก! พี่ก็ต้องรีบพุ่งไปช่วยก่อน! พระรองยืนอยู่จะมัวรีรอไม่ได้!😂 จริงๆแถวนั้นไม่มีคนอยู่ ข้าเลยต้องรีบช่วยต่างหาก หมอเถียนยังมีประโยชน์(ไว้ล่อคนร้าย) จะปล่อยให้ตายไม่ได้ ข้าไม่ได้ใจดีขนาดนั้นนะ(แต่หน้าพี่คือห่วงน้องมากเลยนะคะ//ดูออกกก😏)
ทุกคนในจวนต่างก็มารุมล้อมเถียนชี พี่เหิงเดินมาถึงส่งสายตาสำรวจ+แอบห่วงให้น้องเถียนเล็กน้อย ก่อนจะถามว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น อาเจิงบอกว่า ข้ามาก็เจอตัวเปียกอยู่ข้างสระพอดี ฮูหยินซูออกอาการพิรุธหนักมาก น้องเถียนจำไม่ได้ว่าตกสระไปได้ยังไงและก็จำไม่ได้ว่าใครช่วยพาขึ้นมา อาเจิงถือโอกาสพูดถึงเต่าร้อยปี เรื่องเล่าที่อยู่ในสระ บางทีอาจเป็นท่านเต่าช่วยชีวิตนางไว้555(โหหหห ใครเชื่อออ) พี่เหิงเลยสั่งให้คนพาน้องเถียนกลับไปพัก(คือพี่เหิงเปลี่ยนชุดอ่ะ ไม่มีใครสงสัยเลยเหรอว่าชุดพี่เเกเปลี่ยนไป🤣)
เช้าวันต่อมา น้องเถียนนึกถึงเรื่องเมื่อคืน ก็บ่นอุบอึบ ทำไมเมื่อคืนพี่เหิงไม่สนใจน้องเลย หน้าก็ไม่มอง ไม่ห่วงน้องชิมิ555 ท่านแม่ทัพเลือดเย็น!...สักพักมีเสียงบ่าวประกาศว่า ท่านเจ้าเมืองมา~ ยัยน้องก็ไม่สนใจคิดว่าตนหูฝาด ยังอิพี่เหิงน่ะเหรอจะมาเยี่ยมเยียนนางถึงห้อง ละก็นั่งชิลกรอกตามองบน พี่เหิงเปิดประตูเข้ามา(กรี๊ดดดด...ชุดนี้หล่อมากค่าาา😍) ยัยน้องสะดุ้งตกใจเว่อร์ รีบไปนั่งคุกเข่า เเค่เรียกหาก็พอ เดี๋ยวข้าน้อยไปหาถึงที่ ไม่ต้องมาเอง น้องกลัวววว😬 พี่เหิงใช้เสียงอ่อนถามนางว่า ดีขึ้นรึยัง(แหม่ๆๆๆ ห่วงเหรอ) และถามนางว่ามีเบาะเเส สงสัยใครที่ทำร้ายนางรึเปล่า น้องเถียนคิดว่าเป็นซุนต้าลี่เเน่นอน บ่าวนักเลงของหนิงเอ๋อร์นั้นเเหละ กลิ่นตัวเเรงมาก ถ้าตามกลิ่นไปต้องจับได้เเน่นอน พี่เหิงบอกว่าเจ้าต้าลี่ทิ้งจดหมายเเล้วฆ่าตัวตาย ยังคิดว่าต้าลี่เป็นคนทำร้ายมั้ยล่ะ? ก่อนจะจากไป พี่เหิงย้ำให้นางดูเเลตัวเองดีๆ (พี่เป็นห่วงเเค่กๆ…🤪) ถึงเเม้เถียนชีจะสังหรณ์ใจว่า เหมือนคนร้ายอยากจะฆ่านางเเล้วใส่ร้ายต้าลี่ แผนไม่สำเร็จเลยฆ่าปิดปากรึเปล่า? หนิงเอ๋อร์ก็เข้าข่ายเเต่ก็ไม่น่าเสี่ยงขนาดนั้น น้องเถียนนึกถึงสายตาและคำพูดของฮูหยินซูขึ้นมา ‘ฟ้าช่างเมตตา เจ้าตกน้ำก็รอดปลอดภัย ช่างโชคดีจริงๆเลย🙂’ หึ..ชัดเจน ดูคำพูดคำจานาง ผิดปกติมาก ไม่เเน่อาจเป็นนางก็ได้ บางทีอาจจะชอบพี่เหิง!
เถียนชีเอาขนมมาให้พี่หวัง ยามเฝ้าประตูห้องหนังสือ ตอบเเทนที่เขาช่วยเหลือ สักพักพี่หวังก็ปวดท้องอึเลยฝากให้น้องเถียนเฝ้าหน้าห้องเเทนตน(จริงๆยัยน้องเเอบเนียนวางยาถ่ายเอาไว้) เถียนชีถือโอกาสเข้ามาที่ห้องหนังสือ ค้นหารายชื่อคนในจวนสกุลจี้ พี่หวังกลับมาพอดี น้องเถียนเกือบโดนจับได้ โชคดีได้อาเจิงช่วยไว้ เขาถามนางว่า มาทำอะไรที่นี่ นางโกหกได้ยินว่าห้องนี้มีรายชื่อคนทั้งจวนอยู่ ข้ามาหาชื่อคนรักน่ะ อาเจิงแปลกใจ เจ้ามีคนรักแล้วเหรอ😦? ที่แท้ก็มาตามหาคนรักในจวนจี้ ใครอ่ะ เป็นคนงานฝ่ายไหน? องครักษ์ของใคร😐? (ใช่ข้ารึเปล่า ลุ้นละสิๆอิอิ) น้องเถียนเป็นงง ท่านพูดอะไร ข้าน่ะเป็นผู้ชายก็ต้องชอบผู้หญิงเเบบพวกสาวใช้สิ องค์รักษ์อะไรกัน ไม่มีๆ ก่อนจะรีบเดินออกมา
อาเจิงรู้ว่านางโกหก จึงเดินตามนางออกมาข้างนอก บอกกับนางว่า เขาเคยเห็นนางมาก่อนที่นอกจวน น้องเถียนตกใจรีบบอกปัดว่าจำคนผิดแล้วละ อาเจิงจะซักต่อเเต่พี่เหิงบังเอิญเดินผ่านมาพอดี เห็นอาเจิงกับน้องเถียนอยู่ด้วยกันก็แปลกใจ ไปสนิทกันตอนไหนฟระ สองคนรีบแก้ตัว เเค่เรื่องบังเอิญเท่านั้น พี่เหิงนี่เหมือนหึงๆหวงๆเลยอ่า555 พี่เเกเรียกให้อาเจิงไปหารือก่อนพากันเดินจากไป

เถียนชีมารดน้ำดอกไม้ นึกถึงคำพูดของอาเจิงก็เริ่มอยู่ไม่สุข ไม่รู้ว่าอาเจิงรู้เรื่องอะไรของนางบ้าง กลัวว่าแผนจะเเตกหมด แต่เค้าก็ดูเป็นคนดีเเถมช่วยนางด้วย นางเหลือบไปดูต้นตู้เจวียนที่เหลืออยู่ดอกเดียว ปรากฏว่ากลีบดอกไม้จู่ๆก็ร่วงลงมา ยัยน้องรีบพุ่งเอามือไปรับไว้ เริ่มโหยหวนขอร้องดอกไม้อย่าร่วงอีก😂
อาเจิงตามมาเอาเสื้อคลุมจาน้องเถียนที่เรือนหมอ เขาบอกนางว่า เคยเจอนางเเต่งหญิงอยู่นอกจวน น้องเถียนปฏิเสธทุกอย่าง เเต่อาเจิ้งก็จี้ไม่เลิก(จี้สมกับเเซ่จี้จริงๆ ปรบมืออออ👏) แถมยกพี่เหิงมาขู่นางอีก ยัยน้องเริ่มกลัว เลยเล่นละครตบตา อ้างว่าตนเคยโดนล้อเลียนว่าเป็นตุ๊ดแต่เด็ก ทำไม! ข้าก็เเค่เป็นหมอ! ข้าหน้าสวยหน้าหวานไม่ได้เหรอ!? แม้เเต่นายท่านเจิงก็ล้อเลียนข้า! ข้าน่าจะตายไปเลยดีกว่า! ก่อนจะเอาเออ...ส้อมพรวนดินมาจี้คอตัวเอง😳 อาเจิงตกใจ ข้าเพิ่งเจอนางเอก! เจ้าจะมาตายง่ายๆไม่ได้! บอกให้นางใจเย็นวางส้อมลงนะ ข้าตาฝาดเองไม่มีหรอกเถียนชีเเต่งหญิง ข้าไม่พูดเรื่องนี้แล้วๆ น้องเถียนโล่งใจ อาเจิงรู้ว่านางกลัวพี่เหิงมาก ที่น้องเถียนอ้างคือคำโกหก นี่เพิ่งเริ่มต้น เขายังมีเวลาเฝ้าดูนางอีกหลายอีพี
ตกดึกเถียนชีมาพัดให้พี่เหิง ยัยน้องดันเหลือบไปเห็นดอกตู้เจวียนอยู่ในห้อง ดอกเดียวโดดๆ ก็ตกใจกลัวพี่เหิงจะแอบทำร้ายเจ้าดอกไม้ นางลุกลี้ลุกลนดับไฟหมดห้องกลัวว่าพี่เหิงจะเห็นดอกไม้เข้า😑 ละหน้าอิพี่คือสะใจมาก(ร้ายยยยย😆) พอกล่อมพี่เหิงนอนเสร็จ ก่อนกลับห้องยังแอบขโมยกระถางดอกไม้มาด้วย555 อาจารย์เห็นนางลับๆล่อ พอรู้ว่านางขโมยต้นไม้พี่เหิงมาก็เขกกระบาลเข้าให้
พี่เหิงเรียกอาเจิงมาพบ เขารู้สึกว่าคนร้ายที่ลอบทำร้ายเถียนชีคงไม่รามือง่ายๆ เลยฝากให้อาเจิงช่วยคุ้มครองน้องเถียนให้ที อาเจิงดวงตาเป็นประกายเจิดจ้า ได้เลยยยยย ยินดีเต็มใจมุ่งมั่นปกป้องเเน่นอนนนน🤩 พอเห็นว่าอิพี่ยังไม่รู้ว่าน้องเถียนเป็นผู้หญิงก็เริงร่ามาก ซื่อบื้อต่อไปนะ อาเจิงขอทำคะแนนไปก่อนนะฮะ
เถียนชีเดินมาเจอฮูหยินซู นางออกอาการเป็นห่วงน้องเถียนออกนอกหน้ามากค่ะ โดนไปตั้งเยอะต้องเจ็บมากเเน่ พักผ่อนดูเเลตัวเองดีๆนะ... น้องเถียนมาพัดให้พี่เหิง ในใจก็คิดถึงเเต่เรื่องฮูหยินซู นางโคตรมีพิรุธเเต่ก็ได้เเค่คิดไม่กล้าบอกกับพี่เหิง กลัวผิดคนอิพี่จะไม่พอใจดุนางอีก พี่เหิงเหลือบมองไปทางดอกไม้ เถียนชีตกใจรีบเอาพัดไปเเบบไม่เนียน กลัวจะเห็นว่าดอกไม้หายไปทั้งกระถาง🤣 พี่แกคือยิ้มมุมปากชั่วร้ายมาก พี่รู้อยู่แล้วมะ
พี่เหิงมาเดินเล่นในสวน แอบได้ยินเถียนชีคุยกับอาจารย์เรื่องท่านเต่าร้อยปีที่ช่วยชีวิตนางจากสระน้ำ นางโม้ว่าท่านเต่าตัวใหญ่เบอเริ่ม ดำก็ดำ ดูน่าเกลียดมาก พี่เหิงที่ได้ยินก็โมโห อุตส่าห์ช่วยแท้ๆไม่ขอบคุณยังไงมาหาว่าเขาเป็นเต่าน่าเกลียดอีก พี่แกว่านางที่พูดถึงผู้มีพระคุณไม่ดี หากท่านเต่าช่วยนางจริง ก็เรียกท่านเต่าออกมาสิ!...

ความคิดเห็น