#คัทซีน ท่านหมอมุ้งมิ้ง ตอนที่ 7: ท่านเทพเต่า ท่านหมอติดไฝ ท่านเทพดอกไม้ เดี๋ยวนะ...นี่เราดูเรื่องอะไรอยู่? ผิดเรื่องรึเปล่าคะ555 เเต่เหนือสิ่งอื่นใด พระรองมาวิน!!!
น้องเถียนไม่มีทางเลือก ได้เเต่เอาปลามาอัญเชิญท่านเต่า พี่เหิงรู้เเต่เเรกแล้วว่าไม่มีเต่า ก็พี่นี่แหละที่ช่วยชีวิตนาง แต่ก็อยากแกล้งน้อง ยืนยิ้มมองนางเรียกเต่าด้วยความสะใจ (ಠ◡ಠ) ฮูหยินซูเเละพวกคังเต๋อได้ยินว่ามีคนกำลังเรียกท่านเต่าก็รีบมาชมด้วย ยัยน้องที่เห็นคนทั้งจวนแห่มารุมดูการอัญเชิญก็เริ่มลนลานละ555 จะยกโขยงมาทำไม๊… ทั้งนายทั้งบ่าวมาล้อมดูกันหมด นางถึงทำกุมขมับภาวนาเรียกๆมาครึ่งค่อนวัน😨 ทันใดนั้นเอง! ท่านเต่าก็ออกมา! เป็นเต่าธรรมตาตัวเล็กนี่เเหละค่ะ ว่ายดิ๊กๆมาหานาง(◉_◉)
พี่เหิงถึงกับกลั้นยิ้มไว้ไม่อยู่(กรี๊ดดดด น่าย้ากกก😆)ไม่คิดว่ายัยน้องจะเรียกเต่าจิ๋วขึ้นมาได้ ถึงเเม้จะเป็นเต่าจิ๋วเเต่ก็ดีกว่าโดนลงโทษเพราะหลอกลวง น้องเถียนเลยเริงร่าจับท่านเต่าจิ๋วเอาไปให้พี่เหิงดู นี่ไงท่านเทพเต่า!555 (ละน้องเต่าก็ดิ้นๆปล่อยข้าปายยย...ಠДಠ) ฮูหยินซูคิดว่าเต่าตัวนี้ไม่น่าจะเป็นตัวที่ช่วยเถียนชีนะ เล็กขนาดนี้อ่ะ โกหกรึเปล่า พี่เหิงช่วยพูดให้น้องเถียน บอกว่า ในบันทึกของตระกูลมีกล่าวถึงเต่าจากเกาะสุมาตรา ได้รับยกย่องว่าเป็นเต่าศักดิ์สิทธิ์สัตว์พันปี บนกระดองมีคำว่า หวัง/ราชาอยู่ด้วย พ่อบ้านรีบเสริม...ท่านเต่าน้อยนี่อาจเป็นทายาทของท่านเต่าในบันทึกก็ได้ (ฮ่าๆๆๆ มั่วซั่วมากอ่ะ อิพี่ก็พูดเว่อร์ ตอนเเรกกะจะแกล้งน้องที่ไหนได้เขายกกันมาทั้งจวน สุดท้ายต้องมาพูดช่วยน้อง เป็นไงละะะ555🤣) ทุกคนได้ยินก็หมดคำพูดจะเอ่ย เอาที่สบายใจนะ ก่อนจะเเยกย้ายกันไป
บ่าวนามว่า ‘มู่จู๋’ กำลังหนีออกจากจวน เเต่ดันโดนคนของฮูหยินซูจับได้ นางเป็นแฟนของบ่าวซุนต้าลี่ ฮูหยินซูให้นางยุยงต้าลี่ไปฆ่าท่านหมอเถียน พองานไม่สำเร็จก็ฆ่าปิดปากต้าลี่ ตอนนี้นางจะหนีก็ไม่พ้น คนของฮูหยินซูก็ไม่ปล่อยนางไว้เช่นกัน
อาจารย์ติงรีบวิ่งมาบอกกับเถียนชี ว่ามีคนพบศพของมู่จู๋สาวใช้ของจวนจี้อยู่ตรงคูน้ำ ตอนเเรกนางเป็นสาวใช้ของฮูหยินซู ต่อมาก็ถูกส่งไปทำงานเย็บปักแทน เสื้อผ้าของพวกเราก็เป็นมู่จู๋นี่แหละ ที่เป็นคนเย็บปักให้(อ๋ออออออ...) อาเจิงที่แอบฟังอยู่ด้านนอกก็สั่งให้ฉวี่จิ้นไปสืบเรื่องของซุนต้าลี่กับมู่จู๋ทันที่(อาเจิงนี่ผลุบๆโผล่ๆมาก ไปทั่วจวนโดยไม่มีคนรู้จริมๆ◔̯◔) อาจารย์เห็นสภาพดอกไม้จึงเเนะนำให้นางบูชาเทพดอกไม้สิ ตามเรื่องเล่าใครๆเขาก็ทำกันนะ นางเลยทำตามที่อาจารย์แนะนำ อาเจิงที่แอบดูก็ยิ้มแก้มปริ ชอบนางมากขึ้นเเล้วสินะ😱!!!
เช้าวันรุ่งขึ้น เถียนชีปลอมตัวเป็นสาวใช้ เเต่งหญิงติดไฝอันเบอเริ่มด้วย555 เนียนเข้าไปที่ห้องพักฝ่ายเย็บปัก บอกว่าตนชื่อเสี่ยวปาเป็นสหายกับพี่มู่จู๋ เล่นใหญ่ร้องห่มร้องไห้ด้วยความเสียใจ จนสาวๆในห้องบอกนางว่า แม่นางร้องไห้ผิดที่แล้ว เตียงของมู่จู๋อยู่ด้านนู่นนะ😂 นางร้องไห้ก่อนจะเอาเสื้อผ้าของมู่จู๋กลับมาด้วย ซึ่งทุกการกระทำของนางล้วนอยู่ในสายตาของอาเจิงทั้งสิ้น555(เเล้วคืออาเจิงก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มาก! ตามติดนางเอกมากไปมั้ยคะ! หึงค่ะ!(ノಠ益ಠ)ノ
น้องเถียนรีบกลับห้องเเต่ระหว่างอิพี่เหิงเดินมาพอดี นางพยายามรีบเดินสุดชีวิตเเต่ดันสะดุดกระโปรงข้าวของตกกระจาย(ซวยเเล้ว วงวารเเท้น้องงงง) พี่เหิงสั่งให้เงยหน้า เถียนชีแก้ตัวว่า ข้าอยากจะอ่อยท่านเจ้าเมืองน่ะ เลยวิ่งมาชน ข้าไม่มีหน้ามองท่านเเล้ว ข้าอับอายเหลือเกิน(ลั่นนนนนน555 ยัยน้องงงง คิดได้เนอะมุกนี้ฮ่าาาา🤣) พี่เหิงเลยไม่เอาเรื่องนาง พอเเยกกันอิพี่ก็นึกขึ้นได้ว่าสาวใช้ติดไฝนั้นมีพิรุธ เลยสั่งให้คนไปจับตัวมา ยัยน้องก็วิ่งหาที่ซ่อน ซึ่งทั้งหมดก็อยู่ในสายตาของอาเจิงทั้งสิ้น! (ผลุบๆโผล่ๆเป็นผีเฝ้าจวน อมยิ้มมองนางเอกอยู่ได้ทั้งอีพี!😒)
เถียนชีกลับมาที่ห้อง นั่งคุ้ยหาหลักฐานจากข้าวของของมู่จู๋กับอาจารย์ หากว่ามู่จู๋เป็นคนเอายาซุ่นต้วนมาซ่อนไว้ในผ้ารัดเอวของนางจริงเเสดงว่า มู่จู๋คือคนร้ายที่วางยาท่านหญิง ไม่เเน่นางอาจมียาซุ่นต้วนเก็บไว้อยู่อีก ในเสื้อผ้าของมู๋จู่พวกนางพบถุงหอมมากมาย พอเปิดเช็คดูเลยเจอยาซุ่นต้วนซ่อนอยู่จริงๆ อาเจิงที่แอบดูอยู่ก็รีบนำเรื่องทั้งหมดไปบอกพี่เหิง เล่าหมดว่านางปลอมเป็นหญิงติดไฝจนเจอถุงหอม แถมด้วยการเอ่ยชมนาง ช่วยพูดเรื่องโทษตายให้นางด้วยนะ พี่เหิงเลยถึงบางอ้อ...ที่เเท้เเม่นางติดไฝที่ชนเขาตอนกลางวันก็คือน้องเถียนนั้นเอง555 ก่อนจะสั่งให้อาเจิงไปนำถุงหอมจากนางมา
วันต่อมา...ด้านเถียนชีก็ร้อนรนไม่รู้ว่าควรจะบอกพี่เหิงดีมั้ย หากเอาถุงหอมไปให้ก็ต้องบอกเรื่องผ้ารัดเอวเมื่อคราวก่อนอีก เท่ากับนางจงใจปกปิดเเต่เเรก ขณะที่กำลังเครียดอยู่นั้น จู่ๆอาเจิงก็โปรยดอกไม้ลงมาจากเพดาน สวมหน้าประดับด้วยใบไม้สีฟ้าเข้ากับชุด ก่อนจะกระโดดหมุนตัว เอ่อ..ติ้วๆราวกับเครื่องซักผ้า ลงมาหานาง บอกนางว่า ตนคือท่านเทพดอกไม้(เอิ่ม...เอาที่สบายใจนะคะ...(≖_≖✿) รับปากจะช่วยในเรื่องที่นางทำไม่ได้ ขอให้นางมอบถุงหอมให้เขา น้องเถียนคุยอยู่นานก็ยังไม่รู้ว่าเป็นอาเจิง😒 ทั้งเสื้อผ้าเเละน้ำเสียงนางก็ไม่รู้555 หลงเชื่อส่งถุงหอมให้ง่ายๆเลย ก่อนจากไปอาเจิงบอกกับน้องเถียนว่า พี่เหิงน่ะใจดีนะ ขอเเค่ซื่อสัตย์กับพี่เหิงก็พอเเล้ว พอออกไปมิวายกลับมาแอบดูน้องแล้วอมยิ้มคิกคักด้วยนะ!(พระรองๆๆๆเรื่องนี้น่ารักเกินไปค่ะ อยากดั้ยยย😍)
อาเจิงนำถุงหอมมาให้พี่เหิง เขายังพบว่าผ้าที่ใช้เย็บเป็นผ้าที่ท่านพ่อเคยมอบให้กับฮูหยินซูด้วย และก่อนหน้าที่จะพบศพมู่จู๋ นางมาขอพบฮูหยินซูแต่ฮูหยินกลับปฏิเสธ พอนางตายฮูหยินซูได้มอบเงินให้กับครอบครัวนางจำนวนมาก ดูผิวเผินก็ปกติ นายดูเเลบ่าว เเต่มองอีกมุมเขาคิดว่ามีพิรุธมากเช่นกัน(หืมม...ทำไมพระรองถึงได้หล่อน่ารัก ยิ้มเก่ง อ่อนโยนเป็นมิตร เฉลียวฉลาดขนาดนี้คะ? เกินหน้าเกินตาพระเอกไปมากเลย//ชอบบบบบ😍) พี่เหิงเล่าว่า ฮูหยินซูเข้ามาอยู่ที่จวนจี้ได้แปดปีเเล้ว ตอนนั้นหุบเขาสกุลต่งสร้างความเดือดร้อนแก่ผู้คน ท่านพ่อจึง พาคนไปบุกทำลายตอนนั้น เเต่พลาดท่า พี่เหิงจึงพาคนไปช่วย ตอนนั้นเองท่านพ่อก็ได้พบกับนางและพานางกลับมาที่จวนด้วย เป็นไปได้ว่านางอาจจะเป็นคนของหุบเขาสกุลต่ง พี่เหิงย้ำให้อาเจิงตรวจสอบเรื่องนี้อย่างรอบคอบ ผิดพลาดไม่ได้เด็ดขาด
น้องเถียนกลับมาที่ห้อง เห็นคนมาเฝ้าประตูก็งงๆพอเปิดประตูเข้าไป เป็นพี่เหิงมานั้นเอง! ยัยน้องลนลานรีบเข้ามาหา พี่แกถามว่าดอกไม้ข้ามาอยู่ที่นี่ได้ไง🤨? จนป่านนี้ยังสืบหาคนร้ายไม่ได้ ไปอยู่กับท่านหญิงเลยดีมั้ย...ก่อนจะ ฉึก! เด็ดน้องตู้เจวียนดอกสุดท้ายออกมา555(อิพี่โหดเหี้ยมมากคร่าาาา ลงมืออย่างไร้ความปราณี😜) ละมาเด็ดทิ้งทีละกลีบ ฆ่า ไม่ฆ่า ฆ่า ไม่ฆ่า...จนกลีบสุดท้ายคือฆ่า! น้องเถียนโดนขู่ก็กลัว สุดท้ายยอมบอกว่ารู้ตัวคนบงการเเล้ว คือฮูหยินซู!...ถึงเเม้นางจะเอาถุงหอมให้ท่านเทพดอกไม้ไปแล้ว เเต่นางจำได้ ฮูหยินซูเคยพูดกับนางว่า โดนตีหัวมาคงเจ็บน่าดู พักผ่อนเยอะๆนะ นี่มันพิรุธชัดๆ นางไม่เคยบอกใครเรื่องโดนตีหัว มีเเต่พวกซุนต้าลี่และคนบงการเรื่องนี้เท่านั้นถึงรู้ว่านางโดนตีหัวละจับโยนลงสระ พี่เหิงเชื่อนาง บอกให้นางพักผ่อนแล้วก็อมยิ้มจากไป(แอร๊ยยยย อะไรคือรู้อยู่เเล้วเเต่ก็ยังจะมาหาน้อง คืออะรายยย😚)
ด้านอาเจิงสืบดูรายชื่อจนพบว่า ฮูหยินซูแท้จริงคือ ‘เลี่ยวซูอี๋’ เป็นคู่รักวัยเด็กของ ‘ต่งจื่อฉุน’ ประมุขน้อยแห่งหุบเขาสกุลต่ง ที่หายตัวไป เป็นไปได้ว่าเขาอาจยังไม่ตายเเละเลี่ยวซูอี๋ก็แฝงตัวเข้ามาในจวนจี้เพื่อเเก้เเค้นก็เป็นได้ พี่เหิงคิดว่านางแฝงตัวมาได้ตั้งแปดปี ไม่หลุดพิรุธกับคนนอก นางไม่เปิดปากง่ายๆเเน่ เเบบนี้ต้องใช้เลห์กล(นี่ไง เรื่องดีๆพระรองทำ เเต่เรื่องวร้ายๆยกให้พี่เขาล่ะค่ะ👏) พ่อบ้านเชิ่งมารายงานว่า ฮูหยินซูออกไปจากจวนเเละกลับเข้ามาด้วยสีหน้าทุกข์ใจ พี่เหิงเดาว่านางไปพบต่งจื่อฉุนมาเเน่ๆ เลยคิดจะใช้นางล่อเขาออกมา พี่แกสั่งให้พ่อบ้านปิดล้อมเรือนฮูหยินซูเอาไว้ ให้อาเจิงไปสืบดูว่าเลี่ยวซูอี๋ไปพบใครที่ไหนมา
ตัดภาพมาที่ประมุขน้อยต่งจื่อฉุน ลูกน้องเข้ามารายงานเขาว่า พี่เหิงขังฮูหยินซูไว้ที่จวน ต่งจื่อฉุนเข้าใจว่า เพื่อหาที่อยู่ของเขา พี่เหิงเลยจงใจใช้แผน พอรู้ว่าแผนเเตก เลยส่งจดหมายหาพ่อบุญธรรมบอกว่าเลี่ยวซูอี๋โดนจับได้เเล้วให้พ่อกลับมาช่วยข้าทีนะะะ
อาจารย์ติงรีบวิ่งมาบอกเถียนชีว่า พี่เหิงจับได้เเล้วว่าคนบงการฆ่าท่านหญิงคือฮูหยินซู ตอนนี้โดนจับตัวไปหมดเเล้ว ตอนนั้นเองพี่เหิงก็ส่งคนมาเรียกตัวน้องเถียนไปพบพอดี ยัยน้องมาถึงห้องทำงานก็คุกเข่าเริ่มลนลาน หยดน้ำตาไหลติ๋งๆกลัวอิพี่สั่งฆ่า555 พี่เหิงเห็นน้องร้องไห้ก็แอบหวั่นไหวเล็กน้อยนะฮะ(กุมใจจจจ😌) ก่อนจะถามนางว่ามีอะไรบอกมั้ย? น้องเถียนนึกถึงคำพูดของท่านเทพดอกไม้...เลยสารภาพเรื่องที่เจอยาในผ้ารัดเอวล่วงหน้าแล้วแอบเอาออกไม่รายงานพี่เหิง พี่เหิงเลยพานางไปหาฮูหยินซูที่กำลังฆ่าตัวตายพอดี!...
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น