#คัทซีน ท่านหมอมุ้งมิ้ง ตอนที่ 16: ที่สุดของความตีเเสกหน้า! สับขาหลอกของอิพี่! เอาล่ะออสการ์ต้องมา! ชูป้ายไฟเเด่ความหล่อร้ายลึกเจ้าแผนการของพี่เหิง สงสารก็เเต่น้องเถียนโดนลูกหลงจากอิพี่ตลอด! แบบนี้ต้องงอน! งอนได้งอนไป พี่รวย! พี่จะง้อด้วยเงิน🤩!
พี่เหิงเรียกน้องเถียนมาพบ ตอนนั้นเอง ซุนฉงรุ่ยก็เดินเข้ามา โวยวายว่าอาเจิงกับหมอเถียนรังแกลูกชายข้าซุนฟาน! พี่เหิงต้องให้ความเป็นธรรมนะ! ต้องจัดการสั่งสอนด้วย! พี่เหิงรีบดักคอ อ๋อเหรอ ข้าเองก็ได้รับร้องเรียนที่ซุนฟานหื่นกามฉุดผู้หญิงเหมือนกันนะ🤔 ซุนฉงรุ่ยนี่จุกไปเลยค่ะ พี่เหิงขอความร่วมมือจากซุนฉงรุ่ยเรื่องลดภาษีให้ชาวบ้าน ช่วยๆกัน ส่วนเรื่องคดีของซุนฟานนั้นเล็กน้อย วัยรุ่นกลับใจได้อยู่แล้ว ถือว่าเเลกเปลี่ยนกับความใสซื่อนึกสนุกของพวกอาเจิงละกันนะ😎 ซุนฉงรุ่ยจึงยอมตกลงไม่เอาความต่อ ส่วนเถียนชีก็ไม่พอใจที่พี่แกปล่อยคนชั่วลอยนวลเพื่อแก้ปัญหาในหน้าที่การงานตัวเอง ไปถากถางใส่พี่ พี่เหิงก็โมโหสิคะ เป็นหมอไม่อยู่ส่วนหมอ! มาก้าวก่ายพี่! พาอาเจิงไปแกล้งคนเปรี้ยวสุดติ่งกระดิ่งแมวไม่พอ! ยังท้าทายอำนาจมืดของข้า! คิดว่าตัวเองสำคัญกับข้า(มากๆ)สินะ! เเค่หมอเล็กๆ(น่ารัก)คนเดียว! คิดว่าข้าจะจะยอมไฟว์กับบ้านซุนเพื่อเจ้ารึไง! คุกเข่าเดี๋ยวนี้เลย! ไม่มีคำสั่งข้าห้ามลุกเด็ดขาด! ฟึดฟัดๆ😡
ตกดึกฟ้าร้องดังมากกก ฝนก็ตกหนักมากกก พ่อบ้านรีบบอก ฝนตกแล้วนะ ดูเยอะด้วย เนี่ยน้องเถียนยังคงคุกเข่าทำเอ็มวีท่ามกลางสายฝนอยู่เลย พี่เหิงเริ่มอยู่ไม่สุข(ఠ_ఠ) งั้นให้นางลุกกลับห้อง ไม่ต้องๆเดี๋ยวข้าไปดูเองดีกว่า ข้าวเย็นนี่ไม่ต้องกินละ เป็นห่วง🤗 ด้านน้องเถียนก็ตัวสั่นงึกๆใบหน้าซีดเซียวคุกเข่าอยู่แบบเดิม เพิ่มเติมคือสายฝนเเละเพลงประกอบ🤣 พ่อบ้านบอกให้นางลุกขึ้น ทางบ้านให้อภัยเเล้วนะ555 น้องเถียนฝืนตัวลุกขึ้นมองหน้าพี่จะขอบคุณเเต่ก็เป็นลมหมดสติไปก่อน อิพี่ตกใจ😱! น้องเป็นลมๆๆๆ ต้องพุ่งไปอุ้ม! เเต่ก็ทำไม่ได้🙁 เพราะสลบกลางจวนแถมมีบ่าวอยู่ตั้งสามคน! จะดูไม่ดีได้ พี่แกก็ได้เเต่ข่มความเป็นห่วง(โถ..พี่เหิงของบ่าว..ಥ_ಥ) พ่อบ้านรีบสั่งให้คนพานางกลับห้อง
พี่เหิงตามมาดูน้อง องค์ปางห่วงเมียประทับร่าง ได้เเต่ยืนมอง(โถถถ พี่คนโหดดด เศร้าเลย//กุมใจ😢) พ่อบ้านบอกให้พี่เหิงกลับไปพักก่อน เดี๋ยวบ่าวดูเเลเอง รับรองดูเเลอย่างดีประหนึ่งพี่มานั่งดูเเลเอง555 อิพี่จึงยอมกลับไป เถียนชีฟื้น พ่อบ้านก็โล่งใจ เตือนนางอย่าเปรี้ยวให้มาก อยู่เงียบๆเรื่องใหญ่ๆให้พระเอกเค้าจัดการเอง รีบเปลี่ยนเสื้อผ้ากินข้าวกินปลาที่พี่เหิงเตรียมไว้ให้ด้วยล่ะ ดูเเลตัวเองดีๆนะ เดี๋ยวข้าซวย555 ยัยน้องเป็นเศร้า ตอนนี้นางหวังพึ่งพี่เหิงเพื่อแก้เเค้นไม่ได้ละ ทั้งเรื่องเฉินหวู่ยงเเละซุนฉงรุ่ยมีเเต่ต้องพึ่งตัวเอง
ตอนนั้นเอง อาเจิงที่เพิ่งได้ยินเรื่องนางโดนลงโทษคุกเข่าตากฝนจนเป็นลมก็ร้อนรน เป็นห่วงกระวนกระวายใจ มาเรียกนาง เป็นยังไงบ้าง เปิดประตูให้ข้าเข้าไปหน่อย เเค่เห็นหน้าก็ยังดี พี่เหิงก็ดีกันเเล้วทำไมอยู่ๆถึงได้ลงโทษล่ะ ข้าไปข้างนอกกลับมาไม่ทันช่วยเจ้า ทำให้เจ้าต้องตากฝนนานขนาดนั้น รอเจ้าหายดีก่อนนะ ข้ามีบางอย่างจะบอกเจ้า เเต่น้องเถียนไม่ได้เปิดประตูให้ เเค่มายืนฟังอยู่ใกล้ๆ บอกเพียงว่าไม่เป็นไร ปากไม่ดีเองพี่เหิงเลยโกรธ ไม่อยากให้อาเจิงทะเลาะกับพี่เหิงเพราะเรื่องนาง อาเจิงทำหน้าเศร้าบอกให้นางพักผ่อนก่อนจากไป😞
ซุนฉงรุ่ยก็ยังไม่หยุด ถ่อมาหาพี่เหิงเเต่เช้า คราวนี้มาเพราะเรื่องที่พี่เหิงแกส่งหนังสือถึงฝ่าบาท เเนะนำให้ซุนฟานไปเป็นตัวเเทนช่วยเหลือภัยโรคระบาดของชาวบ้าน ซุนฉงรุ่ยโมโหมาก ตนรับปากเรื่องพวกอาเจิงเเล้ว เเต่พี่แกก็ยังหาเรื่องรังแกลูกชายตนอีก อิพี่ตีหน้าซื่อเสแสร้งสุดจริงใจ🙂 ใครว่าข้ารังแก ไม่มี๊ ข้านี่ออกจะหวังดี ท่านเคยพูดไม่ใช่เหรอว่าอยากให้ลูกมีผลงานอ่ะ ทั้งหมดที่ทำให้คือหนทางสู่ความสดใสนะ ทำออกมาดีนี่เป็นที่โปรดปรานของฝ่าบาทเลยนะ เเต่ถ้าใต้เท้าไม่โอก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวร่างฉบับใหม่บอกฝ่าบาทก็ได้ว่าซุนฟานไม่ทำ(ฮ่าๆๆ อีพี่มันร้ายอ่ะ😆 พี่แกจะยื่นเรื่องลดภาษีช่วยชาวบ้านเลยให้ใต้เท้าซุนช่วยพูด พอใช้งานเสร็จพี่แกค่อยส่งหนังสือให้ฮ่องเต้ การงานราบรื่น ช่วยอาเจิงกับน้องเถียน ทำให้เรื่องเงียบได้ แถมจัดการลงโทษคนชั่วประจำเมืองอย่างสกุลซุนซะอยู่หมัด//โหง่ววว(˶◕Д◕˶) ไม่ช่วยเหลือไม่พอยังมาฉีกหน้ากันเเบบนี้! ซุนฉงรุ่ยจิไม่ทน🤬! ได้เเต่เเบกความเเค้นใจกลับบ้านไป
ซุนฟานปาข้าวของฟึดฟัดโมโหอยู่ที่บ้าน พอเห็นพ่อกลับมาก็รีบไปงอแง ท่านพ่อ ข้าไม่อยากไปพื้นที่ระบาด ข้าไม่ยอมนะ ช่วยข้าด้วยนะ ใต้เท้าซุนได้เเต่ด่าลูกตัวเอง ทำตัวไม่ดีเเถมไปหาเรื่องพวกพี่เหิงอีก ขนาดรับปากไปแล้วอิพี่เหิงยังไม่ยอมปล่อยเลย ครั้งนี้ช่วยไม่ได้ ทุกอย่างอยู่ในการควบคุมของพี่เหิงหมดเเล้ว!(กรี๊ดดดดด😆) ซุนฟานถึงกับคุกเข่าร้องไห้กอดขาพ่อ ให้ไปขอร้องพี่เหิงให้ที ต่อไปไม่กล้าหือเเล้วจะยอมพี่แกทุกอย่างเเล้ว อิพ่อได้ยินก็โกรธมาก ตบหน้าไปทีนึง😏
วันต่อมา ซุนฉงรุ่ยนัดพบกับคังเต๋อ ขอให้มาร่วมมือกันกำจัดพี่เหิง คังเต๋อก็ยิ้มรับเลยจ้า ช่วยน่ะได้ เเต่จบเรื่องเเล้ว ข้าต้องได้เป็นเจี๋ยตู้ฉื่อคนใหม่แทนพี่เหิงนะ...(What😱?! เจ้าคังเต๋อ! แกร้ายกาจมาก😠!) ซุนฉงรุ่ยได้ฟังก็รู้สึกว่ายากนะนั้น คนที่ร่างกายบกพร่องจะมารับตำแหน่งราชการไม่ได้ คังเต๋อฮีไม่เเคร์จ้ะ ถ้าช่วยไม่ได้ก็ตามใจ เดินเชิดจากมา จริงๆเเล้วเขาเตรียมการวางแผนให้น้องสาวตนคังหนิงเอ๋อร์เเต่งงานกับพี่เหิงไว้เเล้ว! หลังจากนางคลอดลูกพี่เหิง ข้าจะทำให้สองพี่น้องสกุลจี้เเตกคอกัน! ถึงตอนนั้นอำนาจย่อมอยู่ในมือข้า ฮ่าๆๆๆ(กรี๊ดดดด เจ้าคนชั่วช้า! บังอาจมาจับคู่ให้พี่เหิง! คิดจะรักแกหลัวจี้ของเรา! ช่างไม่เจียมตัวสักนิด!🤬)
อาเจิงมาหาเถียนชีชวนไปเที่ยวนอกจวน น้องเถียนปฏิเสธบอกว่าวันนี้ต้องรับใช้พี่เหิง อาเจิงยืนยันให้นางไปด้วยกันหน่อย//ยิ้มหวาน(◕‿◕✿) ถ้ามีปัญหาเดี๋ยวเจิงเคลียร์เอง ทั้งสองเลยออกมาเดินเที่ยว อาเจิงชี้ให้น้องเถียนดูกิจการร้านค้าต่างๆที่เป็นของตน ยัยน้องก็ตื่นเต้นว้าวๆอาเจิงนี่รวยจริงๆ! อาเจิงขอให้เถียนชีมาช่วยตนดูเเลกิจการพวกนี้หน่อย นะๆ เเบ่งกำไรให้ด้วย(หืม🤨?...) น้องเถียนรีบปฏิเสธ นางเป็นเเค่หมอ ถึงจะชอบเงินมากๆเเต่ให้มาดูเเลเเบบนี้ไม่ไหวหรอก อาเจิงถึงกับถอนหายใจ555 ถามว่านางไม่รู้จริงๆเหรอว่าทำไมตนถึงทำแบบนี้ หากวันนึงพี่เหิงรู้ว่านางเป็นหญิงหรือเกิดเรื่องอะไรขึ้น ข้าไม่เเน่ว่าจะช่วยอะไรเจ้าได้ ตอนนี้เจ้าควรให้ข้าช่วยเรื่องเเก้เเค้นนะ น้องเถียนยังยืนยันที่จะอยู่จวนจี้ข้างกายพี่เหิง นางยังต้องหาคนร้ายฆ่าพ่อแม่ เเละเพราะว่าเห็นอาเจิงเป็น ‘เพื่อน’ นี่แหละเลยลากมาเดือดร้อนด้วยไม่ได้ ข้ากลับละนะ ก่อนไปอาเจิงถามนางว่า เจ้าเห็นข้าเป็นเเค่เพื่อนจริงๆเหรอ😐? นางตอบมาเเค่อืม...อาเจิงถึงกับซึมมองตาละห้อย อะเฮือก..เเค่เพื่อน...😔
ตกดึกพี่เหิงออกมาเดินเล่น ได้ยินเสียงร้องเพลงพ่อบ้านเลยชวนให้ไปดู พอเดินมาถึง คือคังเต๋อกับหนิงเอ๋อร์ที่กำลังเปิดฟลอร์ร้องเพลงดีดพิณรออ่อยพี่เหิงอยู่นั้นเอง🤣 ละอิพี่เห็นก็เดินเลี้ยวหนีทันที555(เพล้งงงง เก็บเศษหน้าเเตกด้วยจ้า โฮะๆ😁) หนิงเอ๋อร์เป็นเศร้ากลัวพี่เหิงตำหนิ คังเต๋อก็ปลอบนางว่าอดทนไว้ๆ อยากได้ก็ต้องเเรด! อ่อยเข้าไว้! ต้องฮึดสู้นะ! ก่อนจะให้น้องไปเรียนเสริมให้ครบเครื่องดนตรีฉิน หมากล้อม ตำราเเละภาพวาด รับรองมัดใจได้เเน่ ซึ่งทั้งหมดหนิงเอ๋อร์ล้วนทำไม่เป็น(อืมจ้ะ...😑)
ด้านพี่เหิงก็ถามหาน้องเถียน เริ่มดราม่า รู้สึกผิดที่ลงโทษน้อง เเบบเป็นห่วงเขามากอ่านะ น้องงอนเเล้วต้องคิดว่าพี่เย็นชาเเน่ๆเลย(●_●)
เถียนชีเข้ามาพัดให้พี่เหิงตามเดิม ยัยน้องเหม่อคิดถึงคำเตือนของอาเจิง หลายวันนี้ไม่ค่อยได้พูดกับพี่เหิง เงียบกริบ ถามคำตอบคำ สั่งให้ทำอะไรก็ทำไม่มีโหยหวน ทำเอาอีพี่หงุดหงิด!(อยากให้น้องกลับมาเริงร่าพูดมากอ่ะสิ😆) พอพี่เหิงหลับเถียนชีเดินออกมาเจอพ่อบ้าน คุณพ่อบ้านก็รู้งาน รีบบอกกับเถียนชีว่า เพื่อนางเเล้วพี่เหิงถึงกับแตกหักกะซุนฉงรุ่ยเลยนะ นางรู้เพียงเเค่พี่เหิงปล่อยพวกสกุลซุนลอยนวล แต่จริงๆพี่แกวางแผนไว้เเล้ว เนี่ย นั่งเครียดดราม่าอมทุกข์โกรธตัวเองที่ทำร้ายนางอยู่น่ะ พอได้ยินเบบนี้ ยัยน้องก็รู้สึกผิดทันที555(พ่อบ้านคือสุดๆ นางต้องได้สักมงละค่ะ แถมมอบโล่ให้นางด้วยนะ🤣) ก่อนไปมิวายเตือนนางให้ไปเคลียร์กันซะนะ รีบดีกันเลย เรตติ้งกำลังมา555
น้องเถียนกลับมานั่งทำเอ็มวีอยู่ที่ริมหน้าต่างห้อง นึกถึงคำพูดของพ่อบ้าน ความสับสนก็มา มีการตีกันในหัว คนนึงเป็นสาวน้อยน่ารักเฉินเจาเอ๋อร์ อีกคนคือหมอเถียนชี นางพยายามปฏิเสธตัวเองว่าไม่ได้ชอบพี่เหิง ข้าชอบพี่เหิงไม่ได้ ชอบใครก็ไม่ได้ ข้ามาที่จวนจี้เพื่อตามหาฆาตกรที่ฆ่าพ่อเเม่เท่านั้น! ไม่ไม่ไม่! ละก็ปาดน้ำตาเตือนสติตัวเอง…
วันต่อมา พ่อบ้านพาเถียนชีมาพบพี่เหิง ยัยน้องยังงอนอยู่😕 พี่แกส่งซิกให้พ่อบ้านเปิดกล่องเงินออกมา วิ้งงงงงง✨ ความเงินอร่ามมม ทำเอาดวงตาเถียนชีระยิบระยับขึ้นมาทันที🤩 ถามพี่ว่านี่อะไรเหรอ อิพี่ที่เตรียมเเต่เงินมาง้อก็อึกอัก พวกนี้คือ..เอ่อ..คือ...หันซ้ายหันขวา มือไม้อยู่ไม่สุข ลนละคราวนี้ดันเตรียมเเต่เงินมาไง ไม่ได้เตรียมคำพูดมา555(วงวารรร😂) ไม่รู้ล่ะ! น้องบอกว่าชอบเงินไม่ใช่เหรอ พวกนี้ของน้องหมดเลย!(ถถถถ พ่อบ้านสายเปย์ก็มา อีกมิติของการง้อนางเอก เอาเงินไปเลยจ้ะสองหีบ😘) ส่วนน้องเถียนก็ยิ้มไม่หุบเลยจ้าาาา...
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น