#คัทซีน ท่านหมอมุ้งมิ้ง ตอนที่ 17: เหม็นพี่เหิงมากค่ะ ออกอาการเกินเบอร์มาก นายบ่าวจวนนี้คือที่สุดของความโรเเมนติกจ้ะ งอนกันไป แกล้งกันไปมา? งงกับความสัมพันธ์แบบแมนๆของพวกนาง555//ในจวนคงเม้าท์กันสนั่นทุกวันแน่นอน!😏
น้องเถียนแฮปปี้ยิ้มปริ่มที่พี่ให้เงิน พี่นี่น่ารักจริงๆ ก่อนจะเเซวพี่ว่า รู้สึกผิดเสียใจที่ลงโทษน้องเลยให้เงินงั้นหราา พี่แกก็ปฏิเสธ ทำไมข้าต้องรู้สึกผิดด้วย! เจ้าสมควรโดนลงโทษต่างหาก น้องเถียนยิ้มอ่อน😏 งั้นเงินนี่น้องไม่รับนะ ไปล่ะะ พ่อบ้านเดินเข้ามาพอดี พี่เหิงก็โวยวายใส่พ่อบ้าน ไหนบอกน้องชอบเงินไง! ไม่เห็นจะมอง! ไม่เอาไปด้วย! ดูสิงอนไปเเล้วหายโกรธตรงไหนเนี่ย😤! พ่อบ้านเป็นงง เมื่อวานบ่าวชงให้เเล้วนะ นึกว่าหมอเถียนจะเข้าใจเเล้วซะอีก เมื่อกี้ก่อนออกไปบ่าวยังส่งซิกให้เลยนะ!
พี่เหิงคิดถึงคำพูดของน้องเถียน คราวนี้เล่นใหญ่ สั่งบ่าวตั้งโต๊ะ นั่งเขียนคำว่า ‘เสียใจ’ ลงบนว่าวแล้วปล่อยลอยทั่วจวนเลยจ้าʕ⊙ᴥ⊙ʔ ละมีถามต่อด้วยนะว่าน้องจะเห็นมั้ย555 พ่อบ้านหยิบว่าวมาดู เงยหน้ามองท้องฟ้า...เยอะจนลอยออกนอกเมืองขนาดนี้ ไม่เห็นก็ตาบอดอ่ะ🤣 และเเล้วเจ้าว่าวก็ลอยมาตกตรงน้องเถียนพอดี นางหยิบมาดูพอเห็นอักษรบนว่าวก็ยิ้มแป้นเลยจ้า รู้เลยว่าเป็นพี่เหิงง้อนาง😌 รีบถือว่าววิ่งไปหาอิพี่ทันที! ระหว่างทางก็นึกถึงพี่เหิงไปด้วย ตอนพี่มาดูเเล ปกป้องและตอนที่นางมโนฝันว่าได้จุ๊บกะพี่เหิง(แหม..ชั้นไม่ชอบพี่เหิงนะ ชั้นไม่ชอบใครทั้งนั้นนะ ชั้นจะตามหาคนวร้ายยยย ◔̯◔)
พี่เหิงที่กำลังทำการผลิตว่าวสำนึกผิดอยู่ เห็นน้องถือว่าวมาหาก็เลิ่กลั่ก! ซวยละ! เตรียมเเต่ว่าว ไม่ได้เตรียมคำพูด😲!(อิพี่วงวารเเท้555🤣) บอกนางว่า ไอว่าวนี่ ข้าเเค่ฝึกคัดลายมือเล่นน่ะ อะเเฮ่ม..ไม่มีความนัยแบบว่า จะขอโทษอะไรเลยนะ555 ยัยน้องก็อ่อ เงยหน้ามองท้องฟ้า อื้อหือฝึกเขียนจริงๆว่าวลอยฟิ้วๆเต็มจวนเลยจ้ะ😂 สองคนก็หันมามองหน้ากันอมยิ้มหัวเราะ😌 พ่อบ้านก็ยิ้มปริ่ม(ดีละข้าจะได้เลิกปล่อยว่าวซะที😆) น้องเถียนหยิบพู่กันมาเขียนคำว่า ‘ดีใจจุง’ ลงบนว่าว น้องขอปล่อยด้วยนะ อิพี่เห็นที่น้องเขียนก็ยิ้มปริ่มเลยจ้า คราวนี้หยุดยิ้มไม่ได้ของจริง! แถมเดินตามมาช่วยนางปล่อยว่าวด้วย(กรี๊ดดด😱..ความยิ้มหวานหยาดเยิ้มนั้นมันอะไร! ชายสองคนมาเล่นว่าวกลางจวนเเบบนี้ไม่งามนะ! อิพ่อบ้านก็ยิ้มอยู่ได้! ไม่มีห้ามสักนิด! อิจจจ(ノಠ益ಠ)ノ) เถียนชีคิดในใจ พ่อคะ แม่คะ หนูมีความรักแล้วนะคะ(◕ᴗ◕✿)//หมั่นไส้!!!!
อาเจิงมาหาพี่เหิง พอดีน้องรวยธุรกิจเยอะ น้องขอเถียนชีไปช่วยงานได้มะ พี่เหิงได้ยินหนวดกระตุกเลย ด้ายยยย เจ้าเป็นน้องชายสุดที่รักของข้า! อยากได้ใครก็ได้! แม้เเต่พ่อบ้านจวนข้า! ข้าก็ให้ได้! เเต่เจ้าไม่รู้ตัวเหรออาเจิง! ที่บอกไม่มีซัมติงกับน้องเถียน! คิดจะพูดอย่างทำอย่างรึไง! ย้อนเเย้งนะเรา🙄 หมอเถียนจะทำให้เจ้าดูไม่ดี ยุ่งกับนางอยู่ได้! สองพี่น้องสกุลจี้เริ่มเถียงกันซ้อมมือศึกชิงนาง อาเจิงไม่ยอมถ้าพี่คิดว่านางไม่ดีเเล้วเก็บนางเกาะติดไว้ข้างกายทำไม พี่นั้นเเหละไม่กลัวชาวบ้านสงสัยรึไง! พี่เหิงนี่ลุกขึ้นเลย บังอาจ!(โกรธมาก! น้องเถียนของข้านะ! ข้าไม่ให้!😡) พูดจาหาเรื่อง! ต่อต้านพี่ชาย! ข้าจะลงโทษเจ้า! ก่อนจะสั่งให้คนพาตัวอาเจิงไปศาลบรรพชน ข้าใช้กฎบ้านลงโทษเอง! 😠
ด้านน้องเถียนกลับจากหาสมุนไพร เห็นอาเจิงเดินหน้าเครียด เขาบอกนางว่าไม่มีอะไรไม่ต้องห่วง น้องเถียนถามจากพ่อบ้านว่าเกิดอะไรขึ้น จะพาอาเจิงไปไหนกัน พ่อบ้านบอกว่าเป็นเพราะนางนั้นเเหละ พี่เหิงเลยโกรธควันออกหูเลย! จะมาขอเจ้าไป พอพี่เหิงหวง เอ้ย! ห่วงเรื่องข่าวลือ อาเจิงก็ไม่ยอม! พี่เหิงจะลงโทษอาเจิงเเล้ว! (เถียงกันเพราะเเย่งหล่อนนี่ละ! ต่างคนก็อยากจะเก็บเจ้าไว้ข้างกาย!🙄) เถียนชีรีบตามไปดู เห็นพี่เหิงกำลังจะโบยอาเจิงพอดี(จะโบยน้องเเต่รวบเเส้ไว้หมดคือไร😂) นางขอคุยกับอิพี่ส่วนตัวเเป๊ปนึง อย่าเพิ่งโบยๆ พี่แกเลยหยุดมือไล่อาเจิงไป เเล้วมาคุยกับนาง น้องเถียนลังเลครู่หนึ่ง ก่อนจะบอกอีพี่ว่า...‘เป็นเพราะน้องชอบพี่อ่ะ’ (What😱?! น้องเถียน! หนูอ่านบทผิดรึเปล่าลูก! ใจเย็น! ในชุดผู้ชายเเบบนี้หนูจะบอกชอบไม่ได้! ม่ายยยย😱) อื้อหืออออ ประโยคเดียวทำอิพี่ติดสตั้นไปเลยค่ะ(◉_◉)! พี่เหิงเป็นอึ้ง! รีบหันหลังขวับ (บ้าบ้าบ้า! น้องเถียนชอบเรา! นี่เราหยุดยิ้มไม่ได้!!!..พบคนไปไม่เป็นหนึ่งอัตราค่ะ555) พี่แกเลิ่กลั่ก แต่ยัยน้องเลิ่กลั่กกว่า🤣 รีบบอกว่า น้องหมายถึงชื่นชมพี่น่ะ//ปาดเหงื่อ ก็น้องมันต่ำต้อยด้อยความสามารถไง น้อยใจอ่ะอยู่ใกล้พี่มีเเต่โดนกลบรัศมีความหล่อ😧 เลยคิดว่าไปอยู่จวนอาเจิงดีกว่า พี่เหิงก็ไม่เชื่อ ยัยน้องเเถว่า อาเจิงอย่างรวยธุรกิจเยอะเเยะ นี่ถ้าน้องไม่ได้เป็นหมอเเล้ว ก็ยังมีงานอื่นให้ทำไง(เเต่ถ้าเทออยู่กับพี่เหิง เเค่งอนเล่นๆเทอก็ได้เงินฟรีๆโดยที่ไม่ต้องทำอะไรเลยนะเถียนชี😒) พี่แกบ่นว่าหัวนางมีเเต่เรื่องเงิน อาเจิงให้ได้ ข้าให้ไม่ได้หรือไง! ข้าก็รวยนะ!😠 พอเห็นน้องตีหน้าเศร้าก็ไม่โกรธนาง เจ้าเป็นอิสระละ ต่อไปอยากทำอะไรก็ทำ(อืม...ง่ายดี😑)
พี่เหิงกลับมาที่ห้อง ไล่พ่อบ้านออกไป เดินไปมาฟึดฟัดๆถึงจะไม่เอาโทษเเต่ก็ยังหึง เอ้ย! โมโหอยู่นะ ยัยน้องก็เหลือเกินเห็นเงินหน่อยไม่ได้ วิ่งหาคนอื่นไปทั่ว คิดจะทิ้งพี่ง่ายๆเลย พี่แกเรียกพ่อบ้านเข้ามา ถามว่า อาเจิงน่ารักเข้าถึงง่ายกว่าตนมั้ย? (แหม..เมื่อก่อนโทษน้องตลอด เดี๋ยวนี้อะไรๆก็โทษตัวเอง น้องถูกเสมอ ยอมกับความโอ๋นาง(¬_¬) พ่อบ้านก็ตอบตามตรง ใช่ เอ้ย! ไม่ใช่ๆ! นายท่านเปรียบดั่งดวงอาทิตย์เจิดจ้าสว่างไสว ส่วนท่านจี้เจิงเป็นดั่งดวงจันทร์ที่แสนอ่อนโยน ทั้งสองล้วนโดดเด่นจนสาวๆต่างเลือกไม่ถูกทั้งนั้น(โฮะๆคุณพ่อบ้านนี่ฉลาดตอบนะฮะ แทนใจสาวๆไปเลยย👍)
ตกดึก พี่เหิงในชุดนอนเปิดอก🤤 นั่งคิดถึงคำพูดเถียนชีที่อวยตน ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นนายที่น่ารักของนางรึเปล่า555 เถียนชีเดินเข้ามา เห็นพี่กำลังดูหนังสือ..เอ่อ..กะกลับหัวอยู่🤣...ยัยน้องเดินไปข้างๆ บอกพี่ให้ดูหนังสือ อิพี่พอเห็นว่า ถือกลับหัวลุกลี้ลุกลน555 วันนี้พี่แกบอกว่าไม่ต้องพัด ช่วงนี้หลับสนิทเเล้ว ต่อไปก็ไม่ต้อง ยัยน้องได้ยินก็กังวลใจ งั้นเอาถุงหอมมั้ย น้องคิดสูตรใหม่มาให้นะ อิพี่ก็งอนไม่เอา
พอนั่งเรือเถียนชีพยายามว่างท่ามาดแมนจนโดนอิพี่ดุ ยัยน้องเอาขนมให้พี่เหิงเเต่ไม่ระวังสะดุดรักเหยียบกระโปรงตัวเองเข้าให้ ล้มลงในอ้อมเเขนอิพี่พอดีเป๊ะ! สบตาจ้องกันทั้งๆที่หน้าหนวดนั้นแหละ(แอร๊ยยยย😍) หลังจากได้สติจากใจเต้นเเรง อิพี่ก็รีบผลักออก(ಠ◡ಠ) ตอนนั้นเองคังเต๋อกับหนิงเอ๋อร์ก็มาเห็นฉากนี้พอดี! พอรู้ว่าสาวมีหนวดคือหมอเถียนก็ยิ่งหงุดหงิด อะไรคือผู้ชายมาเเต่งหญิงเเล้วสวยกว่าข้า! แถมได้อยู่ในอ้อมแขนพี่เหิงด้วย! ไร้สาระ! เฮอะ!😕
ตกดึก อาเจิงรายงานพี่เหิงเรื่องหุบเขาสกุลต่ง พวกนั้นเริ่มเคลื่อนไหวรวมตัวกันอีกเเล้ว พี่เหิงกำชับให้อาเจิงคอยระวังจับตาดูไว้ พี่แกเห็นอาเจิงนิ่งๆ เป็นอะไร งอนพี่เหรอ อาเจิงบอกก็เปล่า(ทำหน้าทำตาน่าเอ็นดูจริงพ่อคุณ😁) พี่แกย้ำเรื่องเถียนชี เเต่อาเจิงยังยืนยันต้องการตัวนางเช่นเดิม ด้านน้องเถียนก็นั่งรอจะพัดให้พี่เหิงที่ห้อง รอนานจนหลับไป น้องเถียนตื่นมาเจอพี่เหิงก็ตกใจรีบขอโทษไม่ได้ตั้งใจหลับ เเต่พี่เหิงกลับโกรธมาก ไม่อยากรับใช้ข้าก็บอก! อยู่กับอาเจิงมันดีกว่าสินะ! พ่อบ้าน! พานางไป! คืนอิสระให้นางอยากจะไปอยู่กับใครก็ไปเลย😡! น้องเถียนพยายามขอร้องขอโทษ อิพี่ก็ยืนหันหลังไม่ฟังน้องเลย นึกถึงเเต่คำพูดเเละเเววตาอันมุ่งมั่นของอาเจิง น้องชายอยากได้ขนาดนั้น พี่ก็ต้องปล่อยไปมั้ยอ่ะ😞 พี่แกไล่เถียนชีออกไป ต่อไปไม่ต้องมาให้ข้าเห็นหน้าอีก! น้องเถียนเป็นเศร้า น้ำตาไหลแหมะๆก่อนจะเดินจากไปเงียบๆ ส่วนอิพี่ได้เเต่ยืนกำหมัดแน่นโดดเดี่ยวเดียวดาย ฮือออ😢
น้องเถียนแฮปปี้ยิ้มปริ่มที่พี่ให้เงิน พี่นี่น่ารักจริงๆ ก่อนจะเเซวพี่ว่า รู้สึกผิดเสียใจที่ลงโทษน้องเลยให้เงินงั้นหราา พี่แกก็ปฏิเสธ ทำไมข้าต้องรู้สึกผิดด้วย! เจ้าสมควรโดนลงโทษต่างหาก น้องเถียนยิ้มอ่อน😏 งั้นเงินนี่น้องไม่รับนะ ไปล่ะะ พ่อบ้านเดินเข้ามาพอดี พี่เหิงก็โวยวายใส่พ่อบ้าน ไหนบอกน้องชอบเงินไง! ไม่เห็นจะมอง! ไม่เอาไปด้วย! ดูสิงอนไปเเล้วหายโกรธตรงไหนเนี่ย😤! พ่อบ้านเป็นงง เมื่อวานบ่าวชงให้เเล้วนะ นึกว่าหมอเถียนจะเข้าใจเเล้วซะอีก เมื่อกี้ก่อนออกไปบ่าวยังส่งซิกให้เลยนะ!
พี่เหิงคิดถึงคำพูดของน้องเถียน คราวนี้เล่นใหญ่ สั่งบ่าวตั้งโต๊ะ นั่งเขียนคำว่า ‘เสียใจ’ ลงบนว่าวแล้วปล่อยลอยทั่วจวนเลยจ้าʕ⊙ᴥ⊙ʔ ละมีถามต่อด้วยนะว่าน้องจะเห็นมั้ย555 พ่อบ้านหยิบว่าวมาดู เงยหน้ามองท้องฟ้า...เยอะจนลอยออกนอกเมืองขนาดนี้ ไม่เห็นก็ตาบอดอ่ะ🤣 และเเล้วเจ้าว่าวก็ลอยมาตกตรงน้องเถียนพอดี นางหยิบมาดูพอเห็นอักษรบนว่าวก็ยิ้มแป้นเลยจ้า รู้เลยว่าเป็นพี่เหิงง้อนาง😌 รีบถือว่าววิ่งไปหาอิพี่ทันที! ระหว่างทางก็นึกถึงพี่เหิงไปด้วย ตอนพี่มาดูเเล ปกป้องและตอนที่นางมโนฝันว่าได้จุ๊บกะพี่เหิง(แหม..ชั้นไม่ชอบพี่เหิงนะ ชั้นไม่ชอบใครทั้งนั้นนะ ชั้นจะตามหาคนวร้ายยยย ◔̯◔)
พี่เหิงที่กำลังทำการผลิตว่าวสำนึกผิดอยู่ เห็นน้องถือว่าวมาหาก็เลิ่กลั่ก! ซวยละ! เตรียมเเต่ว่าว ไม่ได้เตรียมคำพูด😲!(อิพี่วงวารเเท้555🤣) บอกนางว่า ไอว่าวนี่ ข้าเเค่ฝึกคัดลายมือเล่นน่ะ อะเเฮ่ม..ไม่มีความนัยแบบว่า จะขอโทษอะไรเลยนะ555 ยัยน้องก็อ่อ เงยหน้ามองท้องฟ้า อื้อหือฝึกเขียนจริงๆว่าวลอยฟิ้วๆเต็มจวนเลยจ้ะ😂 สองคนก็หันมามองหน้ากันอมยิ้มหัวเราะ😌 พ่อบ้านก็ยิ้มปริ่ม(ดีละข้าจะได้เลิกปล่อยว่าวซะที😆) น้องเถียนหยิบพู่กันมาเขียนคำว่า ‘ดีใจจุง’ ลงบนว่าว น้องขอปล่อยด้วยนะ อิพี่เห็นที่น้องเขียนก็ยิ้มปริ่มเลยจ้า คราวนี้หยุดยิ้มไม่ได้ของจริง! แถมเดินตามมาช่วยนางปล่อยว่าวด้วย(กรี๊ดดด😱..ความยิ้มหวานหยาดเยิ้มนั้นมันอะไร! ชายสองคนมาเล่นว่าวกลางจวนเเบบนี้ไม่งามนะ! อิพ่อบ้านก็ยิ้มอยู่ได้! ไม่มีห้ามสักนิด! อิจจจ(ノಠ益ಠ)ノ) เถียนชีคิดในใจ พ่อคะ แม่คะ หนูมีความรักแล้วนะคะ(◕ᴗ◕✿)//หมั่นไส้!!!!
อาเจิงมาหาพี่เหิง พอดีน้องรวยธุรกิจเยอะ น้องขอเถียนชีไปช่วยงานได้มะ พี่เหิงได้ยินหนวดกระตุกเลย ด้ายยยย เจ้าเป็นน้องชายสุดที่รักของข้า! อยากได้ใครก็ได้! แม้เเต่พ่อบ้านจวนข้า! ข้าก็ให้ได้! เเต่เจ้าไม่รู้ตัวเหรออาเจิง! ที่บอกไม่มีซัมติงกับน้องเถียน! คิดจะพูดอย่างทำอย่างรึไง! ย้อนเเย้งนะเรา🙄 หมอเถียนจะทำให้เจ้าดูไม่ดี ยุ่งกับนางอยู่ได้! สองพี่น้องสกุลจี้เริ่มเถียงกันซ้อมมือศึกชิงนาง อาเจิงไม่ยอมถ้าพี่คิดว่านางไม่ดีเเล้วเก็บนางเกาะติดไว้ข้างกายทำไม พี่นั้นเเหละไม่กลัวชาวบ้านสงสัยรึไง! พี่เหิงนี่ลุกขึ้นเลย บังอาจ!(โกรธมาก! น้องเถียนของข้านะ! ข้าไม่ให้!😡) พูดจาหาเรื่อง! ต่อต้านพี่ชาย! ข้าจะลงโทษเจ้า! ก่อนจะสั่งให้คนพาตัวอาเจิงไปศาลบรรพชน ข้าใช้กฎบ้านลงโทษเอง! 😠
ด้านน้องเถียนกลับจากหาสมุนไพร เห็นอาเจิงเดินหน้าเครียด เขาบอกนางว่าไม่มีอะไรไม่ต้องห่วง น้องเถียนถามจากพ่อบ้านว่าเกิดอะไรขึ้น จะพาอาเจิงไปไหนกัน พ่อบ้านบอกว่าเป็นเพราะนางนั้นเเหละ พี่เหิงเลยโกรธควันออกหูเลย! จะมาขอเจ้าไป พอพี่เหิงหวง เอ้ย! ห่วงเรื่องข่าวลือ อาเจิงก็ไม่ยอม! พี่เหิงจะลงโทษอาเจิงเเล้ว! (เถียงกันเพราะเเย่งหล่อนนี่ละ! ต่างคนก็อยากจะเก็บเจ้าไว้ข้างกาย!🙄) เถียนชีรีบตามไปดู เห็นพี่เหิงกำลังจะโบยอาเจิงพอดี(จะโบยน้องเเต่รวบเเส้ไว้หมดคือไร😂) นางขอคุยกับอิพี่ส่วนตัวเเป๊ปนึง อย่าเพิ่งโบยๆ พี่แกเลยหยุดมือไล่อาเจิงไป เเล้วมาคุยกับนาง น้องเถียนลังเลครู่หนึ่ง ก่อนจะบอกอีพี่ว่า...‘เป็นเพราะน้องชอบพี่อ่ะ’ (What😱?! น้องเถียน! หนูอ่านบทผิดรึเปล่าลูก! ใจเย็น! ในชุดผู้ชายเเบบนี้หนูจะบอกชอบไม่ได้! ม่ายยยย😱) อื้อหืออออ ประโยคเดียวทำอิพี่ติดสตั้นไปเลยค่ะ(◉_◉)! พี่เหิงเป็นอึ้ง! รีบหันหลังขวับ (บ้าบ้าบ้า! น้องเถียนชอบเรา! นี่เราหยุดยิ้มไม่ได้!!!..พบคนไปไม่เป็นหนึ่งอัตราค่ะ555) พี่แกเลิ่กลั่ก แต่ยัยน้องเลิ่กลั่กกว่า🤣 รีบบอกว่า น้องหมายถึงชื่นชมพี่น่ะ//ปาดเหงื่อ ก็น้องมันต่ำต้อยด้อยความสามารถไง น้อยใจอ่ะอยู่ใกล้พี่มีเเต่โดนกลบรัศมีความหล่อ😧 เลยคิดว่าไปอยู่จวนอาเจิงดีกว่า พี่เหิงก็ไม่เชื่อ ยัยน้องเเถว่า อาเจิงอย่างรวยธุรกิจเยอะเเยะ นี่ถ้าน้องไม่ได้เป็นหมอเเล้ว ก็ยังมีงานอื่นให้ทำไง(เเต่ถ้าเทออยู่กับพี่เหิง เเค่งอนเล่นๆเทอก็ได้เงินฟรีๆโดยที่ไม่ต้องทำอะไรเลยนะเถียนชี😒) พี่แกบ่นว่าหัวนางมีเเต่เรื่องเงิน อาเจิงให้ได้ ข้าให้ไม่ได้หรือไง! ข้าก็รวยนะ!😠 พอเห็นน้องตีหน้าเศร้าก็ไม่โกรธนาง เจ้าเป็นอิสระละ ต่อไปอยากทำอะไรก็ทำ(อืม...ง่ายดี😑)
พี่เหิงกลับมาที่ห้อง ไล่พ่อบ้านออกไป เดินไปมาฟึดฟัดๆถึงจะไม่เอาโทษเเต่ก็ยังหึง เอ้ย! โมโหอยู่นะ ยัยน้องก็เหลือเกินเห็นเงินหน่อยไม่ได้ วิ่งหาคนอื่นไปทั่ว คิดจะทิ้งพี่ง่ายๆเลย พี่แกเรียกพ่อบ้านเข้ามา ถามว่า อาเจิงน่ารักเข้าถึงง่ายกว่าตนมั้ย? (แหม..เมื่อก่อนโทษน้องตลอด เดี๋ยวนี้อะไรๆก็โทษตัวเอง น้องถูกเสมอ ยอมกับความโอ๋นาง(¬_¬) พ่อบ้านก็ตอบตามตรง ใช่ เอ้ย! ไม่ใช่ๆ! นายท่านเปรียบดั่งดวงอาทิตย์เจิดจ้าสว่างไสว ส่วนท่านจี้เจิงเป็นดั่งดวงจันทร์ที่แสนอ่อนโยน ทั้งสองล้วนโดดเด่นจนสาวๆต่างเลือกไม่ถูกทั้งนั้น(โฮะๆคุณพ่อบ้านนี่ฉลาดตอบนะฮะ แทนใจสาวๆไปเลยย👍)
ตกดึก พี่เหิงในชุดนอนเปิดอก🤤 นั่งคิดถึงคำพูดเถียนชีที่อวยตน ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นนายที่น่ารักของนางรึเปล่า555 เถียนชีเดินเข้ามา เห็นพี่กำลังดูหนังสือ..เอ่อ..กะกลับหัวอยู่🤣...ยัยน้องเดินไปข้างๆ บอกพี่ให้ดูหนังสือ อิพี่พอเห็นว่า ถือกลับหัวลุกลี้ลุกลน555 วันนี้พี่แกบอกว่าไม่ต้องพัด ช่วงนี้หลับสนิทเเล้ว ต่อไปก็ไม่ต้อง ยัยน้องได้ยินก็กังวลใจ งั้นเอาถุงหอมมั้ย น้องคิดสูตรใหม่มาให้นะ อิพี่ก็งอนไม่เอา
วันต่อมา เถียนชีเอาขนมบ๊ะจ่างมาให้พี่เหิง วันนี้เป็นเทศกาลไหว้บ๊ะจ่างอ่ะนะ น้องละช้อบชอบ มีการเเจกบ๊ะจ่างทองกันด้วย🤩 อิพี่ถลึงตาใส่เลย ความหน้าเงินมาอีกแล้ว เเต่ก็เอาเถอะ ไหนๆก็เทศกาล ไปรับบ๊ะจ่างทองสองก้อนที่พ่อบ้านละกัน(มองบนจ้าา ด่าเขาหน้าเงินมาครึ่งเรื่องเเต่ตัวเองอ่ะเปย์ไม่หยุดเลยนะ🙄) เถียนชียิ้มปริ่มมองดูบ๊ะจ่างทอง หรูอี้ก็มาชวนเถียนชีเล่น นางเล่าเรื่องเทศกาลบ๊ะจ่างให้ฟัง หรูอี้เลยบอกว่าฮูหยินจี้ชอบเด็กผู้หญิง ดังนั้นเถียนชีเลยจะจับหรูอี้เเต่งหญิงเพื่อให้ฮูหยินจี้แฮปปี้555 พอเเต่งเสร็จฮูหยินจี้ก็ชอบจริงๆให้เงินนางเป็นรางวัลอีก(น้องงง เล่นไรกันเนี่ย😆) เถียนชีก็ยิ้มปริ่ม ระหว่างทางกำลังพาหรูอี้ไปเปลี่ยนเสื้อกลับ ดันเจออิพี่เหิง😬! ควันออกหูอีกแล้ว! หาเรื่องให้พี่โกรธได้ตลอด ไม่มีไรเล่นกันไงเลยจับหลานพี่แต่งหญิงงี้ ประจบฮูหยินใหญ่เลยนะ! เงินในมือนั้นอีก!555
จู่ๆอิพี่นึกสนุกมั่ง เเต่งหญิงสนุกไม่ใช่เหรอ งั้นมาลงโทษท่านหมอให้เเต่งหญิงด้วยละกัน🤩 ความเเตกละงานนี้😨 เถียนชีโหยหวน ไม่ได้ๆเเต่สุดท้าย ยัยน้องจำใจต้องเเต่งหญิง ด้วยกลัวว่าความจะแตกเลยเเต่งซะสวยพริ้งงง เสื้อผ้าหน้าผมจัดเต็ม ก่อนจะวาดหนวดให้รู้ว่าเเมนนะ555(วงวารเเท้น้องงง) พอออกมาโชว์ตัวเท่านั้นแหละ พี่เหิงกับหรูอี้ก็ขำนางใหญ่ หรูอี้ชวนนางไปนั่งเรือเล่นกัน โดนอิพี่บีบบังคับเลยต้องเเต่งหญิงล่องเรือรอบจวน555พอนั่งเรือเถียนชีพยายามว่างท่ามาดแมนจนโดนอิพี่ดุ ยัยน้องเอาขนมให้พี่เหิงเเต่ไม่ระวังสะดุดรักเหยียบกระโปรงตัวเองเข้าให้ ล้มลงในอ้อมเเขนอิพี่พอดีเป๊ะ! สบตาจ้องกันทั้งๆที่หน้าหนวดนั้นแหละ(แอร๊ยยยย😍) หลังจากได้สติจากใจเต้นเเรง อิพี่ก็รีบผลักออก(ಠ◡ಠ) ตอนนั้นเองคังเต๋อกับหนิงเอ๋อร์ก็มาเห็นฉากนี้พอดี! พอรู้ว่าสาวมีหนวดคือหมอเถียนก็ยิ่งหงุดหงิด อะไรคือผู้ชายมาเเต่งหญิงเเล้วสวยกว่าข้า! แถมได้อยู่ในอ้อมแขนพี่เหิงด้วย! ไร้สาระ! เฮอะ!😕
ตกดึก อาเจิงรายงานพี่เหิงเรื่องหุบเขาสกุลต่ง พวกนั้นเริ่มเคลื่อนไหวรวมตัวกันอีกเเล้ว พี่เหิงกำชับให้อาเจิงคอยระวังจับตาดูไว้ พี่แกเห็นอาเจิงนิ่งๆ เป็นอะไร งอนพี่เหรอ อาเจิงบอกก็เปล่า(ทำหน้าทำตาน่าเอ็นดูจริงพ่อคุณ😁) พี่แกย้ำเรื่องเถียนชี เเต่อาเจิงยังยืนยันต้องการตัวนางเช่นเดิม ด้านน้องเถียนก็นั่งรอจะพัดให้พี่เหิงที่ห้อง รอนานจนหลับไป น้องเถียนตื่นมาเจอพี่เหิงก็ตกใจรีบขอโทษไม่ได้ตั้งใจหลับ เเต่พี่เหิงกลับโกรธมาก ไม่อยากรับใช้ข้าก็บอก! อยู่กับอาเจิงมันดีกว่าสินะ! พ่อบ้าน! พานางไป! คืนอิสระให้นางอยากจะไปอยู่กับใครก็ไปเลย😡! น้องเถียนพยายามขอร้องขอโทษ อิพี่ก็ยืนหันหลังไม่ฟังน้องเลย นึกถึงเเต่คำพูดเเละเเววตาอันมุ่งมั่นของอาเจิง น้องชายอยากได้ขนาดนั้น พี่ก็ต้องปล่อยไปมั้ยอ่ะ😞 พี่แกไล่เถียนชีออกไป ต่อไปไม่ต้องมาให้ข้าเห็นหน้าอีก! น้องเถียนเป็นเศร้า น้ำตาไหลแหมะๆก่อนจะเดินจากไปเงียบๆ ส่วนอิพี่ได้เเต่ยืนกำหมัดแน่นโดดเดี่ยวเดียวดาย ฮือออ😢
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น