#คัทซีน นิติเวชหญิงแห่งต้าถัง ตอนที่ 2: ขณะที่พี่เซียวยังขู่แกล้งน้องเหยียนไม่เลิก พระรองซูฝูกลับมีฉากสายฝนโปรยปรายบาดเจ็บถอดเสื้อดูแลกันไปแล้ว! พระเอกโชว์กล้ามได้! ข้าก็โชว์ได้เหมือนกัน!
หลังจากรู้ว่ามีคนเอาแท่งเข็มปักหัวหลิ่วช่านตายไม่ใช่รัดคอ พี่เซียวถึงกับเอ่ยชมน้องเหยียน ก็ใช่น่ะสิ ข้าน่ะฉลาดมาก ไม่เหมือนพ่อเงือกน้อย ที่ใช้แต่ปากแล้วลอยตัวในอ่างแช่น้ำจนโดนคนสวยโขกหัวใส่อ่ะนะ555(โดนไปหนึ่งดอก ปากจัดหน้านิ่งจริ๊งน้อง555😆) พอน้องถามหาค่าจ้าง อิพี่กลับเเถ ให้ก็ได้ แต่ว่าหักค่าโขกหัวพี่แล้ว พอดีเลยอ่ะ ถือว่าหายกันเนอะ น้องนี่มีน้ำใจจริงๆ ขอบคุณที่มาช่วยงานนะจ๊ะ(ಠ◡ಠ) น้องเหยียนนี่ควันออกหูเลยจ้า
ลูกน้องคนสนิทของพี่เซียว ‘ไป๋อี้’ กำลังสอบปากคำคนสุดท้ายที่หลิ่วช่านพบก่อนตาย ก็คือบัณฑิตหน้ามนคนสอนหนังสือ ‘ซางเฉิน’ ซางเฉินเล่าให้ฟัง เนี่ยๆข้าแค่มาทักหลิ่วช่าน แต่กลับหยิ่งใส่ข้าเฉยเลย ทำเมินไล่ข้าไปด้วย ไร้มารยาทสุดๆนั่งเก๊กไม่เลิก แบบนี้เลยเดี๋ยวทำให้ดู😠 ไป๋อี้ถึงกับเครียดไปเลย ดูท่าทางไม่น่าจะเกี่ยวข้องกับคนตายเลยให้กลับไปได้ ซางเฉินที่เพิ่งรู้ว่าหลิ่วช่านตาย แถมตนมานั่งทับที่ตายเค้าด้วยก็ช็อคสลบไปเลยจ้ะ(อืม เค้ากรี๊ดกันลั่นหอนางโลม ปิดล้อมสอบสวน แต่แกเพิ่งรู้ว่าเขาตาย//ปาดเหงื่อแป๊ป(≖▃≖) พี่เซียวมาหาไป่อี้ สั่งให้ไปสืบหาที่มาของแท่งเข็ม อันใหญ่เบอเริ่มเหิ่มทำจากเหล็กแบบนี้ต้องมีเบาะเเสแน่ๆ ไป่อี้รายงานต่อ ว่าทุกครั้งที่หลิ่วช่านเดินทางมาซูโจวมักจะมาพักที่โรงเตี๊ยมนึงเป็นประจำ
พี่เซียวไปตรวจดูโรงเตี๊ยมนั้นทันที ด้านพี่นักฆ่าซูฝูรู้เรื่องก็ตามไปสืบด้วย พอมาถึงพี่เซียวก็สำรวจ ห้องเรียบร้อยไม่มีร่องรอยการต่อสู้ แถมยังตกแต่งใหม่เป็นห้องผู้หญิง เหลือแค่รอยขีดที่ขาโต๊ะ รอยลิปผู้หญิงที่แก้วชามีสลักชื่อหนิงเซียงไว้ก้นแก้ว หน้าต่างก็มีรอยขูด ทันใดนั้นเอง! ตาสัปปะรดของอิพี่ก็สังเกตว่ามีคนมาแอบดู พอตามไปกลับไม่พบใคร ดีที่ซูฝูซ่อนตัวทัน(ขอดูหน่อยก็ไม่ดั้ย ขี้เหนียววว ಠ益ಠ)ノ
ด้านน้องเหยียนที่ยังโมโหเรื่องเงิน ช่วงนี้ร้อนเงินมาก ไหนต้องไปใช้หนี้ให้อาจารย์อีก นางเลยไปสืบคดีด้วยเลย รู้จักหมอศพแห่งต้าถังน้อยไปซะเเล้ว! เดี๋ยวแม่จะปาดหน้าเค้กให้หมด🤬! หรั่นเหยียนมาขู่มาม่าซังของหอชิงลี่จนรู้ว่า หญิงสาวที่รำอยู่ในศาลาเดียวกับหลิ่วช่านดูคล้ายกับนางรำที่ชื่อ ‘หนิงเซียง’ ก่อนจะเล่าเรื่องราวของหนิงเซียงให้ฟัง...
ส่วนพี่เซียวก็เรียกสาวๆในหอนางโลมมาสอบปากคำที่ห้องพักของหลิ่วช่าน หนึ่งในนั้นมีคนนึงชื่อ ‘ซุ่ยเหมย’ นางป่วยจึงไม่เห็นเหตุการณ์ฆาตกรรมเมื่อคืน พี่เซียวถามทุกคนว่ารู้จักห้องนี้รึเปล่า? ซุ่ยเหมยบอกทันทีว่าคุ้นมาก ห้องพักที่หลิ่วช่านจองไว้ข้างนอกดันตกแต่งคล้ายกับห้องของนางรำคนนึงในหอชิงลี่ไม่มีผิด นางชื่อว่าหนิงเซียง ซุ่ยเหมยเคยรับใช้นางมาก่อนจะเลื่อนขั้นมาเป็นนางรำแทน
ปรากฎว่าทั้งสองคนมีซัมติงค่ะ หนิงเซียงเป็นนางรำอยู่ที่หอชิงลี่ คือสวยเต้นเก่ง หลิ่วช่านมาเปย์นางบ่อยมาก ต่อมาคนงานในหอชื่อ ‘หวังหลุน’ ก็แอบชอบหนิงเซียง คอยดูแล เก็บตังซื้อของมาให้ ช่วยเหลือนางตลอด แต่หนิงเซียงตายไปตั้งแต่ปีก่อนแล้วนะ โดนคนฆ่ารัดคอตายสภาพดูไม่ได้เลย หวังหลุนก็เศร้าโศกเสียใจมาก เอาเงินเก็บทั้งหมดทำศพนางฝั่งที่ภูเขาและออกไปจากที่หอชิงลี่
หลังจากฟังเรื่องราวของหนิงเซียง น้องเหยียนกลับคิดว่าเรื่องนี้มีพิรุธ ดวงตาเป็นประกาย🤩 หากนางหาสาเหตุการตายของหนิงเซียงพบ บางทีพี่เซียวอาจจะยอมให้เงินนางก็ได้โฮะๆๆ(เอิ่ม นางเอกบ้าเงินไปแล้วสินะ◉‿◉) น้องเหยียนมาที่ห้องของหนิงเซียง สิ่งแรกที่พบคือแก้วชาสลักชื่อหนิงเซียงไว้ก้นแก้ว มีคราบแปลกๆอยู่ตรงผนังห้อง นางเลยเอาน้ำส้มสายชูผสมเหล้าทาทับจนปรากฎคราบเลือดออกมา นางร้อยด้ายใส่เข็มตอกเข้าไปตามจุดต่างๆของรอยเลือด ให้เส้นด้ายแทนการกระจายตัวของเลือดเชื่อมโยงมาที่จุดเกิดเหตุ เป็นข้างเตียงนั้นเอง😎 ซึ่งไปคนละทางกับคำพูดของมาม่าซังเลยค่ะ ที่เล่าว่าหนิงเซียงตายบนเตียง
ไป๋อี้มารายงานพี่เซียวว่า ร้านค้าเหล็กทั่วซูโจวก็ไม่มีใครเคยเห็นแท่งเข็มเหล็กเลย อาจไม่ได้ทำขึ้นที่เมืองนี้ และตอนนี้มีข่าวลือเรื่องผีอาฆาตออกมาด้วย พี่เซียวนึกถึงฉากห้องพักของหลิ่วช่านที่ถูกจัดให้เหมือนกันเป๊ะๆกับห้องหนิงเซียงประหนึ่งมีคนจัดฉาก ตามที่ซุ่ยเหมยบอก มีพิรุธมากๆ เหมือนอยากให้เราสืบสวนเรื่องของหนิงเซียงเลย(โหหห อิพี่ฉลาดมากกกก😚)
พี่เซียวมาที่หลุมฝังศพของหนิงเซียง ปรากฎว่าเจอยัยน้องเหยียนกำลังขุดศพอยู่555 และก็แอบยืนดูนาง กลางวันแสกๆเป็นสาวเป็นนางมานั่งขุดศพเล่นอ่ะเนอะ ยืนเม้าท์น้องกับไป๋อี้ด้วย😏 สักพักน้องเหยียนก็พึมพำ ข้ารู้แล้ว! อิพี่ที่แอบฟังก็ตบมือโผล่หน้ายียวนออกมาจากพุ่งหญ้าเลยฮะ สมแล้วที่เป็นท่านหมอศพ อดชื่นชมไม่ได้จริงๆนะเนี่ย น้องนี่ไม่ธรรมดา กรมอาญาของพี่ยังต้องอายโฮะๆ🤗 น้องเหยียนยื่นข้อเสนอ จ่ายเงินมาข้อมูลไป เอามะๆ แต่พี่เซียวกลับยิ้มเยาะ อ๋อเหรอ เหมือนเมื่อกี้น้องจะพึมพำออกมาแล้วนะ ว่าโดนปาดคอตายอ่ะ🙂 น้องเหยียนนิ่งไปเลย ดันไปพึมพันให้อิพี่ได้ยินซะได้ มันเป็นอินเนอร์น่ะเข้าใจมั้ย รู้แล้วต้องรำพึงรำพันอ่ะ อิพี่นี่ก็หูดีจริงๆಠ_ಠ
พี่เซียวจับตัวนางกลับมาที่คุก งานแกล้งน้องต้องมา หยิบอาวุธทรมานนักโทษมาขู่น้องทีละชิ้น แต่ละอันนี่ดีงามทั้งนั้น น้องอยากโดนอันไหนล่ะจ๊ะ(◕‿◕) อยู่ๆไปนั่งขุดศพแบบนั้นมีพิรุธสุดๆ บอกมาซิสืบอะไรได้บ้าง ยัยน้องก็ไม่บอก น้องหน้าเงินเอาเงินมาถึงจะบอก! พอพี่แกจะลงโทษจริงๆนั้นแหละ นางเลยยอมบอก กระดูกคอหนิงเซียงหัก แต่ไม่ได้ถูกรัดคอตาย นางถูกแทงที่คอก่อนจากนั้นค่อยเอาสร้อยมารัดคอ ทั้งสองปรึกษากันน้องเหยียนเล่าเรื่องที่สืบได้ในหอชิงลี่ พี่เซียวเล่าเรื่องที่สืบได้ในห้องพักข้างนอกของหลิ่วช่าน คำพูดของมาม่าซังย้อนแย้งกับหลักฐาน พี่เซียวเห็นด้วยกับน้อง ยิ่งมั่นใจว่ามีคนจัดฉากปลอมตัวมารัดคอหลิ่วช่าน เพื่อรื้อฟื้นการตายของหนิงเซียงขึ้นมาใหม่แน่ๆ
พี่เซียวชอบน้องเหยียน เอ้ย! ชอบทักษะการชันสูตรของน้องเหยียนมากๆ เอาเงินมาล่อน้อง555 ขอให้น้องมาช่วยงาน ยัยน้องนี่ตาเป็นประกาย มองเงินไม่วางตาเลยจ้ะ😲 ก่อนจะดึงสติเล่นตัวเชิ่ดใส่อิพี่ไปอีก ไม่ทำอ่ะ พี่เงือกเก่งนักก็ว่ายน้ำสืบต่อเองละกันนะ สู้ๆ😑
พี่เซียวกลับมาที่ห้องหลิ่วช่านอีกครั้ง ตาทิพย์ของอิพี่ก็สังเกตเห็น ภาพพ่อค้าบนผนังห้องดันไปเหมือนกับลวดลายบนโคมที่ตกอยู่ข้างศพของหลิ่วช่านพอดีเป๊ะ ซึ่งหลังเสื้อของพ่อค้าในรูปเขียนชื่อร้านขายผ้าเอาไว้ด้วย พี่แกเลยรีบไปที่ร้านขายผ้าชาวเปอร์เซียทันที พอมาถึงกลับเจอแต่ผู้ช่วยชื่อ ‘ต๋าลาชา’ ดูเหมือนว่าจะเกิดเรื่องบางอย่าง เถ้าแก่ ‘อาโม่หลี่’ เลยรีบออกไปข้างนอกน่ะ พี่เซียวตามไป ซูฝูก็ตามมาติดๆ(What?! มาได้ไงฟระ แปลกๆนะ ซูฝูคือแบบตามติดพี่เซียวไม่ห่างทั้งอีพีเลยอ่ะ หรือว่า...ซูฝูจะชอบพี่เซียว! แอร๊ยยย//หลบฝ่ามือแพร๊บ(┛◉Д◉)┛) พี่แกเจอเถ้าแก่อยู่บนสะพานกำลังจ้องเงาของนางรำบนเรือ จู่ๆเถ้าแก่อาโม่หลี่ก็สลบล้มลงไป อิพี่รีบเหาะไปที่เรือเงาทันที ข้างในเรือกลับไม่มีคน พอเหาะกลับมาดูเถ้าแก่ปรากฎว่าตายแล้วด้วยเข็มเหล็กปักหัวนั้นแหละค่ะ พี่เซียวเหลือบไปเห็นซูฝูอีกแล้ว(อิพี่โคตรตาสัปปะรดอ่ะ ไม่มีอะไรรอดพ้นสายตาพี่แกจริงๆ เรดาร์แห่งต้าถังก็มา👍) สั่งการให้ลูกน้องไล่ตามทันที ซูฝูก็จัดการลูกน้องของพี่เซียวจนหมด
พี่เซียวกลับมาแจ้งข่าวที่ร้านผ้า ต๋าลาชาบีบน้ำตา ไม่น่าเลยเถ้าของข้าา พี่เซียวสอบปากคำต่อ แต่ต๋าลาชาก็ไม่ยอมบอก อิพี่เลยสปีคเปอร์เซียใส่เลยจ้า😂 เลยรู้ว่าอาโม่หลี่รู้จักหนิงเซียงจริงๆ เขามักจะไปเปย์นางที่หอชิงลี่บ่อยๆเช่นกัน(หนิงเซียงหล่อนนี่ฮอตมาก🙄) ส่วนตัวข้าไม่รู้จักนางนะ พี่เซียวเลยขอดูสมุดบัญชีอาโม่หลี่ จังหวะที่ส่งบัญชีก็เห็นว่าฝ่ามือของต๋าลาชาเป็นรอยด้านๆ จึงอดสงสัยไม่ได้
สายฝนโปรยปราย ซูฝูเดินกางร่มกำผ้าเช็ดหน้าผืนน้อย บังเอิญ(?)เดินมาเจอน้องเหยียนด้วยความสโลวโมชั่นนน ที่มุมกำแพง ซูฝูบาดเจ็บใบหน้าซืดเซียวสลบซบลงที่ไหล่นางพอดี(¬_¬) อะเฮือก..ข้าบาดเจ็บ อ่อนแรง ร่มปลิว ผ้าเช็ดหน้าตก🙄 ในฐานะที่เป็นหมอ(ผ่าศพ) น้องเหยียนก็ช่วยประคอง นางเห็นผ้าเช็ดหน้าก็หยิบมาดู มีรอยปักชื่อนางเอาไว้ ผ้าเช็ดหน้าของนางนั้นเอง เลยนึกถึงฉากจมน้ำตอนโดนไล่ลา ที่แท้พี่นักฆ่าหน้าหล่อก็เป็นคนช่วยชีวิตนางไว้
นางพาเขากลับไปรักษาแผลที่บ้าน สาวใช้หว่านลวี่ก็มาเตือนนางให้เตรียมตัวแต่งงานในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ไม่อย่างนั้นนางจะถูกไล่ออกจากตระกูลนะ(ทุกวันที่อยู่นี่ เหมือนคุณหนูผู้หรูหราสูงส่งตรงไหนเนี่ย555) นางก็ไม่สนใจ ตอนนี้ต้องรีบช่วยชีวิตผู้มีพระคุณก่อน พอไล่สาวใช้ไปแล้วนางก็เปิดเสื้อซูฝู ขาวจัง🤤 ไม่ใช่! แผลเยอะจัง เป็นบาดแผลที่ได้มาจากตอนช่วยนางในน้ำนั้นเอง คนอะไรหน้าตาก็ดี แต่แผลเต็มตัว ทำไมต้องมาเป็นนักฆ่าเลือดเย็นก็ไม่รู้ และถึงแม้สลบไสลแต่มือซูฝูก็ยังกำดาบแน่น(สมเป็นนักฆ่า! ปรบมือสิคะรออะไร👏) พอน้องเหยียนแตะโดนมือ ซูฝูก็ลืมตาเด้งขึ้นมาทับน้องเหยียนทันที(แอร๊ยยยย เกรี้ยวกราดดดดมากคร่าาาาา(˶◕Д◕˶) ใครที่มาแตะดาบข้าล้วนเป็นเมีย เอ้ย! ล้วนต้องตาย! เจ้าไม่กลัวรึไง! น้องเหยียนหน้านิ่งมากดาบจ่อคอก็ไม่หวั่น แล้วไงใครแคร์ จะฆ่าคนที่ช่วยชีวิตเจ้าก็ตามใจ...
ปรากฎว่าทั้งสองคนมีซัมติงค่ะ หนิงเซียงเป็นนางรำอยู่ที่หอชิงลี่ คือสวยเต้นเก่ง หลิ่วช่านมาเปย์นางบ่อยมาก ต่อมาคนงานในหอชื่อ ‘หวังหลุน’ ก็แอบชอบหนิงเซียง คอยดูแล เก็บตังซื้อของมาให้ ช่วยเหลือนางตลอด แต่หนิงเซียงตายไปตั้งแต่ปีก่อนแล้วนะ โดนคนฆ่ารัดคอตายสภาพดูไม่ได้เลย หวังหลุนก็เศร้าโศกเสียใจมาก เอาเงินเก็บทั้งหมดทำศพนางฝั่งที่ภูเขาและออกไปจากที่หอชิงลี่
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น